Naarden - Rott
Eindelijk is het dan zover! Ik heb 8 weken vrij, en de boot is er ook klaar voor. Nog wat laatste boodschappen en klusjes, en het is tijd om te vertrekken.
Vrijdag 25 mei, eind van de middag, eindelijk losgegooid in Naarden en op weg naar Vlieland. Die vrijdag kwam ik niet verder dan Enkhuizen, de sluis draait ´s nachts niet. Slapen, en de volgende dag als eerste door de sluis, en richting Kornwerderzand. Bij Kornwerderzand het anker uitgegooid en de volgende dag een uurtje voor hoog water door de sluis en richting Vlieland.
Op weg naar Vlieland trok de wind flink aan, noordoost 5-6, met flinke vlagen. Dat was even afzien in het Inschot. Wind tegen stroom, dat geeft leuke golven. Maar gelukkig veel stroom mee, dus kon ik al vrij snel wat afvallen en om de Richel, en langs Vlieland de Noordzee op.
Door de noordoosten wind, die later ook nog wat meer noord werd, was een rechtstreekse koers naar Noorwegen niet haalbaar. Na 2 dagen was ik zelf dichterbij Engeland! Ik kwam ook nog midden tussen de productieplatforms terecht. Gelukkig liggen die verder uitelkaar dan het er op de kaart uitziet, en kun je daar goed tussendoor zeilen.
Op bovenstaand kaartje staat ongeveer de afgelegde route.
Een halve dag harde noord-noordwestenwind maakte dit weer enigszins goed, onder een klein fokje met een bloedvaart richting het noordoosten.
De wind draaide de dagen daarna meer naar het oosten, en nam af en toe flink af, zelfs windstilte gedurende een uur of 8! Heel veel zon, het werd zelfs warm! De nachten daarentegen waren behoorlijk fris.
Midden op de derde dag liep mijn zelfbouwplotter vast. Stroom eraf en weer inschakelen, en toen deed hij het helemaal niet meer! Nou heb ik nog wel wat backup systemen, maar de plotter is wel erg handig. Hierop is ook de AIS aangesloten.
ik had er rekenig mee gehouden dat dit kon gebeuren, en een paar extra micro-SD kaartjes bij me, met daarop een kopie van het hele systeem. Kastje openschroeven, kaartje wisselen, dichtschroeven, en na 10 minuten deed de plotter het weer. Het kapotte kaartje was ook een heel goedkoop exemplaar, de nieuwe was van wat betere kwaliteit. De plotter heeft sindsdien probleemloos gedraaid.
(op de foto deed hij het ter hoogte van Marken, op de eerste dag nog prima)
Onderweg nog dolfijnen gezien, helaas niet dicht bij de boot. Ik had een paar uur lang nog wel een gast aan boord, een Fitis. Deze beestjes schijnen enorme afstanden af te leggen, en midden op zee is een zeilbootje een mooie plek om even bij te komen.
Vrijdagochtend werd de Noorse kust zichtbaar. Op dat moment zat ik ter hoogte van Egersund, aan de zuidkust van Noorwegen. Nog even overwogen om daar aan te leggen, maar toch besloten om door te varen richting Tananger.
Een mooie tocht, lekker ruim windje, zon, en wat met de zeilen gespeeld. Ik zag op een foto van de Brunel boot (Volvo Ocean race, mijn favoriete boot en schipper) dat ze achter hun genua/code zero vaak een kleine fok voeren.
(foto van internet)
Dat kan op mijn boot ook, dacht ik. En inderdaad! Het effect? iets meer snelheid, maar het nadeel is wel dat beide zeilen snel in elkaar klappen bij een kleine verandering van de wind. Nauwkeurig sturen, en het werkt op mijn boot alleen goed op halfwindse koersen.
Het was zelfs on-Noors warm. Dat was het al een tijdje in Noorwegen, toen mijn telefoon voor het eerst contact maakte met een Noors telecom netwerk, was het eerste dat ik ontving een waarschuwing voor bosbrand.
Rond de middag was ik ter hoogte van Jarens Rev, een verzameling rotsblokken en een zandbank die een aardig eind uitsteekt in zee.
Om al deze gevaren af te dekken ligt er een gele kardinaal ton, vol met deuken. Blijkbaar wordt hij nog wel eens over het hoofd gezien..
Al deze obstakels hebben veel invloed op de stroming, en kunnen bij bepaalde windrichtingen een heel vervelend zeetje opleveren.
Na Jarens Rev de bocht om en met de stroom mee het binnenland in, naar Tananger. Tenminste, dat was de bedoeling. In de verte zag ik een eilandje, en met de verrekijker zag ik daar een paar masten uitsteken. Een blik op de plotter leerde dat het Rott moest zijn, een eilandje met een klein haventje.
(Google Earth)
Volgens de Norwegian Cruising Guide (die viel tegen, veel info in dit boek is achterhaald/klopt niet, bleek later) kon je daar gratis liggen. Het kon geen kwaad om daar eens te gaan kijken.
Tussen de rotsen door naar de ingang, en meteen bijna op een net onder water liggende rots gevaren. Gelukkig is het water hier zeker met rustig weer heel helder, en zag ik hem op tijd. Later hoorde ik dat er ooit een paal op stond, maar die was doorgeroest en verdwenen. Sindsdien kijk ik wat vaker naast de boot.
Eenmaal binnen werd ik meteen uitgenodigd om bij een Noors zeiljacht langszij te komen liggen. Een grote 40voets Bavaria, bemand door opa, oma en kleinkind.
Ik werd meteen aan boord uitgenodigd voor een biertje. Daar was ik na ruim 5 dagen ook wel aan toe!
Ze verontschuldigden voor het feit dat het nogal druk was op het eiland, en dat we misschien op een andere plek moesten gaan liggen. Er was namelijk een feest met bbq,(op gas) voor het personeel van een oliebedrijf. Die werden met een veerboot naar het eiland gebracht, en daarvoor hadden ze de kade nodig waar wij lagen. Gelukkig konden we aan een klein steigertje bij een vis-schuurtje liggen.
Oma wurmde de grote Bavaria met mijn bootje er aan vast vakkundig naar de andere steiger.
Veel van de vis-schuurtjes, en op 1 na alle huizen op het eiland zijn vakantie- of 2de huisjes. Er is nog 1 boer, die op het eiland schapen heeft lopen.
Na het avondeten nog even over het eiland gewandeld, en vroeg naar bed. Eindelijk een hele nacht slapen, in plaats van steeds 30 minuten!
Op onderstaande foto ook het bbq en vuurtjes verbod, dat in bijna heel Noorwegen van kracht was. Het had er al bijna 2 maanden niet geregend.
Op bovenstaande foto zie je een eivormig object, dit is een oude zeemijn.
Die zie je in Noorwegen wel vaker in kleine haventjes, en vaak worden ze gebruikt om het havengeld in te deponeren.
Hieronder nog wat foto´s van het eiland:
Oud schooltje, nu in gebruik als gemeenschappelijke ruimte, en er is een toilet.
In de verte Tananger.
De ¨hoofdstraat¨
De volgende dag werd ik uitgenodigd voor het ontbijt, en kreeg ik nog een emmer krabbetjes aangeboden. Dat is een grote hobby van de Noren, overal kom je ook kleine boeitjes tegen met een krabbenkooi er onder. Helaas lust ik geen vis en andere zeebeesten, dus hebben ze zelf als lunch een paar extra krabben gegeten.
Na het ontbijt was het tijd om verder te varen, 5 juni moest ik in de buurt van het vliegveld bij Bergen zijn, om mijn vriendin daar op te pikken.
Hier een filmpje van het eerste deel van de reis: